Vanuit de Moulin de Bistain (die zelf in slechts 40 minuten vanuit de verkaveling te bereiken is over de GR57), zijn een paar interessante plekken te bewandelen.
éperon barré - Keltisch fortTen zuiden van het Ourthe-bruggetje over de weg Brisy-Cetturu liggen de restanten van een oud Keltisch fort op een plek met de naam drî l'Vôte. Op meerder plaatsen in de buurt, lagen zulke forten op rotspunten in meanders van riviertjes. Hierdoor werden ze aan drie zijden door steile rotsen afgeschermd, zodat er aan slechts een zijde een muur (van houten palen en aarden wallen) gebouwd hoefde te worden. Dit soort forten wordt in het frans aangeduid als "
éperon barré" oftewel vrij vertaald een gebarricadeerde (rots-)uitloper.
Andere éperons barrés zijn te vinden bijvoorbeeld bij Alhoumont in "Les Blanc Bois" (een meander in de Ruiseau de Cowan; te zien vanaf de overkant van de beek aan de rechterkant van de weg van Vissoule naar Houffalize) en Sommerain bij het "Vieux Chateau" (in een meander van de Ruisseau de Sommerain)
De éperon barré van Brisy bij drî l'Vôte kun je opwandelen vanaf een paadje dat 50 meter stroomopwaards van het bruggetje begint (foto links-onder). Bovenop de bult is een sparrenbos, en aan de zuid-oost kant zijn nog vagelijk 2 aarden wallen te herkennen op de plek waar de éperon gebarricadeerd was (foto rechts-onder). In 1975 zijn er door Segnia (de archeologische vereniging van Houffalize) bij opgravingen wat kleine dingen gevonden, die suggereren dat het fort in de 1e eeuw in gebruik was. Overigens is het niet duidelijk of het fort echt bewoons was, of eerder bedoeld als schuilplaats voor de bewoners in periodes van gevaar.
Château des MoudreuxSpectaculairder dan de éperon barré is het château des Moudreux ("kasteel van de moordenaars"). Dit kasteel (of althans de restanten daarvan) ligt halverweg tussen de éperon barré en de Moulin de Bistain, op zo'n 100-200 meter van de weg. Er is geen pad naartoe, en je moet je dus een weg banen door de struiken, bramen en brandnetels om er te komen. De foto hieronder laat vanaf de weg de plek zien waar je omhoog kunt klauteren. Het kasteel is ook vanaf het pad door het bos te bereiken, maar ook hier zul je een stukje moeten spoorzoeken bij gebrek aan pad.
Segnia heeft ook het Chateau des Moudreux onderzocht, en het kaartje hieronder (uit de "Inventaire archeologique de l'arrondissement de Bastogne" van Amy SIMONET en Jean-Marie CAPRASSE) geeft de muren van schiste aan die nog overeind staan.
Het kasteel is aan het eind van de 11e eeuw gebouwd, en waarschijnlijk al weer in de 13e eeuw verlaten. Het lag ook op een wat rare plek, wat doet vermoeden dat het misschien ook (net als de éperon barré 1000 jaar eerder) als schuilplaats voor de in de omtrek levende bevolking diende. Het strekt zich uit over een aantal "verdiepingen" op de helling en is fors in omvang.
Aan de uiterste oost-zijde (het meest berg-op; richting Bistain) liggen de resten van een kapelletje, compleet met altaar (foto's onder). Segnia heeft hier een golfplaten dakje op gezet om in elk geval deze plek te behoeden voor overwoekering.