Vanuit de Moulin de Bistain (die zelf in slechts 40 minuten vanuit de verkaveling te bereiken is over de GR57), zijn een paar interessante plekken te bewandelen.
éperon barré - Keltisch fortTen zuiden van het Ourthe-bruggetje over de weg Brisy-Cetturu liggen de restanten van een oud Keltisch fort op een plek met de naam drî l'Vôte. Op meerder plaatsen in de buurt, lagen zulke forten op rotspunten in meanders van riviertjes. Hierdoor werden ze aan drie zijden door steile rotsen afgeschermd, zodat er aan slechts een zijde een muur (van houten palen en aarden wallen) gebouwd hoefde te worden. Dit soort forten wordt in het frans aangeduid als "
éperon barré" oftewel vrij vertaald een gebarricadeerde (rots-)uitloper.
Andere éperons barrés zijn te vinden bijvoorbeeld bij Alhoumont in "Les Blanc Bois" (een meander in de Ruiseau de Cowan; te zien vanaf de overkant van de beek aan de rechterkant van de weg van Vissoule naar Houffalize) en Sommerain bij het "Vieux Chateau" (in een meander van de Ruisseau de Sommerain)
De éperon barré van Brisy bij drî l'Vôte kun je opwandelen vanaf een paadje dat 50 meter stroomopwaards van het bruggetje begint (foto links-onder). Bovenop de bult is een sparrenbos, en aan de zuid-oost kant zijn nog vagelijk 2 aarden wallen te herkennen op de plek waar de éperon gebarricadeerd was (foto rechts-onder). In 1975 zijn er door Segnia (de archeologische vereniging van Houffalize) bij opgravingen wat kleine dingen gevonden, die suggereren dat het fort in de 1e eeuw in gebruik was. Overigens is het niet duidelijk of het fort echt bewoons was, of eerder bedoeld als schuilplaats voor de bewoners in periodes van gevaar.
Château des MoudreuxSpectaculairder dan de éperon barré is het château des Moudreux ("kasteel van de moordenaars"). Dit kasteel (of althans de restanten daarvan) ligt halverweg tussen de éperon barré en de Moulin de Bistain, op zo'n 100-200 meter van de weg. Er is geen pad naartoe, en je moet je dus een weg banen door de struiken, bramen en brandnetels om er te komen. De foto hieronder laat vanaf de weg de plek zien waar je omhoog kunt klauteren. Het kasteel is ook vanaf het pad door het bos te bereiken, maar ook hier zul je een stukje moeten spoorzoeken bij gebrek aan pad.
Segnia heeft ook het Chateau des Moudreux onderzocht, en het kaartje hieronder (uit de "Inventaire archeologique de l'arrondissement de Bastogne" van Amy SIMONET en Jean-Marie CAPRASSE) geeft de muren van schiste aan die nog overeind staan.
Het kasteel is aan het eind van de 11e eeuw gebouwd, en waarschijnlijk al weer in de 13e eeuw verlaten. Het lag ook op een wat rare plek, wat doet vermoeden dat het misschien ook (net als de éperon barré 1000 jaar eerder) als schuilplaats voor de in de omtrek levende bevolking diende. Het strekt zich uit over een aantal "verdiepingen" op de helling en is fors in omvang.
Aan de uiterste oost-zijde (het meest berg-op; richting Bistain) liggen de resten van een kapelletje, compleet met altaar (foto's onder). Segnia heeft hier een golfplaten dakje op gezet om in elk geval deze plek te behoeden voor overwoekering.
In het begin van de jaartelling, werd door de Romeinen een weg aangelegd tussen Reims en Keulen, die langs Steinbach over de Maas-Moezel waterscheiding liep. Rondom deze Romeinse weg zijn her en der restanten van Romeinse villa's en Romeinse graven gevonden.
Vlakbij Steinbach, net over de grens met Tavigny, stond zelfs een heus Gallo-Romeins tempeltje uit de 1e eeuw na Christus, waarvan de fundamenten nog te zien zijn. Op de schets hieronder (uit de "Inventaire archeologique de l'arrondissement de Bastogne" van Amy SIMONET en Jean-Marie CAPRASSE) zijn de vierkante fundamenten gemarkeerd onder (A).
Op de plaats van dit tempeltje werd later (waarschijnlijk eind 9e eeuw) een Christelijk kerkje gebouwd (aangegeven met (B). Het kerkje stond overigens in een dorpje met de naam Saint-Martin. Tussen de 15e en 17e eeuw moet dit dorpje zijn verlaten, waarna het (inclusief kerkje) is vervallen, en er slechts wat fundamenten overbleven.
Waarom Saint Martin destijds is verlaten is onduidelijk. Een van de verhalen is dat Saint Martin door plunderende soldaten werd platgebrand en uitgemoord.
Een ander verhaal suggereert dat als gevolg van de pest de bevolking werd gedecimeerd, waarna de enige 7 overlevenden het dorpje verlieten en een paar kilometer naar het noorden een nieuw dorpje stichtten. Dit dorpje zou naar de 7 gelukkigen (les sept heureux) Cetturu genoemd zijn. Of dit waar is is niet duidelijk, maar wel is Cetturu ontstaan in de zelfde periode dat Saint Martin is verlaten. Verder komt de doopvont van de kerk in Cetturu oorspronkelijk uit het kerkje van Saint Martin
Tussen 1964 en 1967 is de plek uitgebreid onderzocht en zijn de fundamenten vrijgemaakt. Inmiddels is alles weer overwoekerd, en zijn de contouren nauwelijks nog herkenbaar. Hieronder een foto met de ingetekende contouren van de fundamenten van het kerkje.
Vanuit de Ferme de Rouvroy kan er een wandeling gemaakt worden naar Saint Martin. De plek wordt - naar de 3 reuzachtige beuken die er staan - op de kaart als Hêtres Saint Martin aangeduid.
Tussen de Ferme de Rouvroy en Saint Martin liggen nog 2 bulten in het landschap van zo'n 25-30 meter doorsnede en 3-4 meter hoog. Dit zijn grafheuvels (Tumulus), wellicht van Romeinse generaals uit de 2e eeuw. Omdat het bos eromheen net gekapt is (2009), zijn ze goed te herkennen. Een van grafheuvels is al in 1830 geplunderd door lieden die aan het kanaal van Bernistap werkten, en zo te zien is de krater die dat naliet nooit opgevuld (rechte foto hieronder).
Oude watermolen van Limerlé. Voor het eerst vermeld in 1650, en waarschijnlijk verlaten in 1857. Destijds was het Ourthe-dal bij de watermolen nog open. Nu ligt de plek in een dicht bos. De watermolen en het daarnaast liggende huis van de molenaar zijn inmiddels tot ruine vervallen. Van het molenaarshuis staan de buitenmuren nog - min of meer - overeind (zie foto's). De molengracht is nog vagelijk tussen de bomen te herkennen.
Bij een wandeling vorige week zagen we in de buurt van de Moulin du Trou (net aan de noordkant van de Ourthe aan het pad richting Rettigny) een boom die waarschijnlijk door bevers was aangeknaagd. Merkwaardig genoeg wel tien meter van de beek! Of zou het iets anders geweest zijn?
Ondanks de kredietcrisis, worden er nog steeds verwoede pogingen gedaan de vele onverkochte kavels aan de man te brengen. De Lygard kavels hieronder laten de verschillende aanpak zien van de verkopers. De verkoper rechts hoopt met een professioneler bordje wellicht 50% meer voor zijn kavel te ontvangen dan de verkoper links.
Weer een andere aanpak laat de de verkoper van
http://www.de-ardennen.nl/ zien. Met
opnieuw "geleende" foto's worden 3 kavels aan de Rue du Vieux Triangle te koop aangeboden. Hoewel die straat er volgens de foto's wel wat raar uitziet met afgezaagde lantarenpalen.
Vergelijk
de foto bovenaan de site van de verkoper met een
de foto van 30 maart 2008 van onze site en zoek de verschillen. Aardig gefotoshopt!
Update 4 mei 2009: Het is inmiddels voorjaar geworden op de site van
http://www.de-ardennen.nl/ . De sneeuw in de sloten is gesmolten en de wegbermen zijn groen geworden. Zouden morgen de paardenbloemen in de wei gaan bloeien?
Ook dit jaar moeten grondbezitters hun terrein weer distelvrij houden (of in elk geval voorkomen dat de distels zaad vormen). We hebben tot 31 juli om akkerdistels, speerdistels, kale jonkers (cirse des marais) en kruldistels te verwijderen. Het aanplakbiljet op de foto hangt bij de kerk in Steinbach